спякота назоўнік | жаночы род | размоўнае

Высокая тэмпература паветра, нагрэтага сонцам; спёка.

  • На дварэ стаіць с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)