Verbum

спатыкнуцца, ✂; зак.

1. Зачапіўшыся за што-н. на бягу ці ідучы, страціць раўнавагу.

   • С. аб камень.

2. перан. Спыніць якое-н. дзеянне, перастаць рабіць што-н., натрапіўшы на перашкоды, цяжкасці (разм.).

   • Толькі б не с., чытаючы верш па памяці.

3. перан. Зрабіць памылку ў жыцці (разм.).

   • Быў выпадак, і я спатыкнуўся.