спатыкач, ✂, м.

Гарэлка або спірт, настоеныя на мускатным арэху і прыправах.

  • Спіртным ён не захапляўся, але чарачку спатыкача любіў цяпнуць.

|| прым. спатыкачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)