спарадзіць

дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Нарадзіць, даць жыццё каму-н.

    • С. сына.

  2. пераноснае значэнне: З’явіцца прычынай узнікнення чаго-н., стаць крыніцай чаго-н.

    • Замоўчванне фактаў спарадзіла чуткі.

|| незакончанае трыванне: спараджаць.

|| назоўнік: спараджэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)