спалучыцца, ; зак.

Злучыцца адначасова, аб’яднацца ва ўзаемнай адпаведнасці.

|| незак. спалучацца, .

|| наз. спалучэнне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)