спалучыць, ; зак.

  1. Злучыць адно з другім, аб’яднаць.

    • С. тэорыю з практыкай.
    • С. фарбы, колеры.
  2. каго-што-чым. Наладзіць сувязь з кім-, чым-н.

    • С. рэкі каналам.

|| незак. спалучаць, .

|| наз. спалучэнне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)