спайка, ✂, ж.

  1. гл. спаяцца, -ць.

  2. Месца спайвання, злучэння частак чаго-н.

    • С. трубкі.
    • С. плеўры.

  3. перан. Цесная сувязь, яднанне людзей.

|| прым. спаечны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)