спаяць, ✂; зак.

  1. Злучыць паяннем.

    • С. трубы.

  2. перан. Непарыўна звязаць, з’яднаць.

    • С. калектыў.

|| незак. спайваць, ✂.

|| наз. спайванне, ✂ і спайка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)