Verbum

спаць, ​^✂; незак.

1. Знаходзіцца ў стане сну.

   • Пара класціся с.
   • Горад спіць (заціх, стаў бязлюдным; перан.).
   • С. мёртвым сном (моцна спаць).
   • С. вечным сном (пра памёршага).

2. перан. Быць пасіўным; бяздзейнічаць.

   • Трэба было не спаць, а рашуча дзейнічаць.

3. Знаходзіцца ў палавых адносінах (разм.).

   • С. з чужой жонкай.

|| наз. спанне, ✂.