сос2, , м. (разм.).

Нікацінавая смала, якая збіраецца пасля курэння ў цыбуку люлькі.

  • Ён прапах сосам, што за паўвярсты чуваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)