сорам назоўнік | мужчынскі род

  1. Пачуццё моцнай збянтэжанасці ад усведамлення непрыстойнасці, ганебнасці свайго ўчынку.

    • С. за свае словы.
    • Згарэць ад сораму (моцна засаромецца).
  2. у знач. выказніка: Ганьба (размоўнае).

    • С. так несумленна рабіць!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)