сорам назоўнік | мужчынскі род
-
Пачуццё моцнай збянтэжанасці ад усведамлення непрыстойнасці, ганебнасці свайго ўчынку.
- С. за свае словы.
- Згарэць ад сораму (моцна засаромецца).
-
у знач. выказніка: Ганьба (размоўнае).
- С. так несумленна рабіць!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)