Verbum

сонца, ✂, н.

1. (у тэрміналагічным значэнні С вялікае). Нябеснае свяціла ў выглядзе вогненнага шара, вакол якога круціцца Зямля і іншыя планеты нашай Галактыкі.

   • Вярчэнне Зямлі вакол Сонца.
   • Па сонцы (арыентуючыся на сонца, вызначаючы час па месцазнаходжанні сонца).
   • Месца пад сонцам (перан. права на існаванне).
   • Да с. (да ўсходу сонца, вельмі рана падняцца).

2. Святло, цяпло, якое вылучаецца гэтым свяцілам.

   • Травы нельга сушыць на сонцы.
   • У пакой не даходзіць с.

3. перан., чаго. Тое, што з’яўляецца крыніцай жыцця, шчасця каго-, чаго-н.

   • С. свабоды.
   • С. праўды.

4. Поўны пакрой спадніцы.

   • С.-клёш.

5. Гімнастычнае практыкаванне на турніку.

|| ласк. сонейка, ✂.

|| прым. сонечны, ✂.