сокал, , м.

Драпежная птушка з моцнай дзюбай і доўгімі вострымі крыламі; даўней яе выкарыстоўвалі пры паляванні на дробных жывёл і птушак.

  • Палёт сокала.
  • С. ясны (перан. назва прыгожага юнака, мужчыны; нар.-паэт.).
  • Слаўныя сокалы нашай краіны (перан. пра лётчыкаў, касманаўтаў; высок.).

|| памянш. саколік, .

|| прым. сакаліны, .

  • С. зрок (як у сокала).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)