смылець, ✂; незак. (разм.).

  1. Пячы, балець (ад апёкаў, ран і пад.).

    • Смылелі папечаныя пальцы.

  2. перан. Пра душэўны боль: мучыць, непакоіць.

    • Смыліць душа па сыне.

  3. Слаба, без полымя гарэць; тлець.

    • Ледзь смыляць у печы сырыя палены.

|| наз. смыленне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)