смутны прыметнік
-
гл. смута.
-
Які адчувае смутак; маркотны, сумны (пра чалавека).
- Смутная дзяўчына.
- Смутныя вочы (выражаюць смутак, бязрадасныя).
-
Невыразны, няпэўны.
- Смутныя намёкі.
-
Трывожны, неспакойны, мяцежны.
- Смутныя часы.
|| назоўнік: смутнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)