служба

назоўнік | жаночы род

  1. гл. служыць.

  2. адзіночны лік: Работа, заняткі служачага, а таксама месца такой работы і знаходжанне на ёй.

    • Ісці на службу.

  3. адзіночны лік: Выкананне воінскіх абавязкаў.

    • С. ў радах арміі.

  4. чаго або якая. Якая-н. спецыяльная галіна работы, заняткаў.

    • Медыцынская с.
    • С. сувязі.
    • С. надвор’я.

  5. У веруючых: правядзенне набажэнства.

    • У кафедральным саборы закончылася с.
    • Не ў службу, а ў дружбу (размоўнае) — не па абавязку, а па-сяброўску.

|| прыметнік: службовы.

  • С. абавязак.
  • Службовае памяшканне.
  • С. ўваход (для служачых).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)