служака, ✂, м. (разм.).

  1. Вопытны, старанны служачы (звычайна пра ваеннага).

  2. Той, хто выслужваецца перад кім-н.; паслугач.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)