слупянець дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
Траціць здольнасць рухацца ад моцнага ўзрушэння, хвалявання і пад.
- С. ад страху.
|| закончанае трыванне: аслупянець.
|| назоўнік: аслупяненне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)