слупянець дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Траціць здольнасць рухацца ад моцнага ўзрушэння, хвалявання і пад.

  • С. ад страху.

|| закончанае трыванне: аслупянець.

|| назоўнік: аслупяненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)