слуп,
-
Бервяно, тоўсты брус, умацаваны вертыкальна.
- Тэлеграфны с.
- Стаяць слупам (
перан. стаяць нерухома;разм. неадабр. ).
-
перан. , чаго або які. Маса чаго-н. , што рухаецца, ляціць, падымаецца ўверх (пра дым, пыл і пад.).- С. пылу.
- С. мошак.
-
Пра тое, што мае вертыкальна-падоўжаную форму.
- С. ртуці ў тэрмометры.
Геркулесавы слупы — 1) старажытная назва Гібралтарскага праліва, які, паводле ўяўлення старажытных народаў, лічыўся «краем свету», месцам, дзе канчаецца суша; 2)
перан. мяжа чаго-н.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)