след1 назоўнік | мужчынскі род
-
Адбітак чаго-н. (нагі, колаў і пад.) на якой-н. паверхні.
- Птушыныя сляды.
- Конскі с.
- Замесці сляды (таксама пераноснае значэнне: знішчыць, утаіць тое, што можа быць доказам віны).
- І следу не засталося (таксама пераноснае значэнне: пра поўнае знікненне, адсутнасць чаго-, каго-н.).
- Напасці на чый-н. с. (таксама пераноснае значэнне: атрымаць звесткі, якія дапамагаюць выявіць, знайсці каго-, што-н.).
- Ісці па чыіх-н. слядах (таксама пераноснае значэнне: прытрымліваючыся чыйго-н. вучэння або беручы прыклад з каго-н.).
-
пераноснае значэнне, чаго. Астатак, адметная рыса чаго-н.
- Сляды пажару.
- Сляды злачынства.
- І следу няма (нічога не засталося).
- Без следу (зусім бясследна знікнуць, згінуць і пад.).
|| прыметнік: следавы.
- Кантрольная следавая паласа (на граніцы).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)