сляза назоўнік | жаночы род

  1. Празрыстая саленаватая вадкасць, якая выдзяляецца слёзнымі залозамі вачэй.

    • З вачэй цякуць слёзы.
    • Плакаць горкімі слязамі.
    • Аблівацца слязамі (моцна плакаць).

  2. Адна кропля такой вадкасці.

    • З вока паказалася с.
    • Пусціць слязу (заплакаць; іранічны сэнс).

  3. множны лік: Плач.

    • Прыйсці са слязамі.
    • Не стрымаць слёз.
    • Скрозь слёзы (плачучы).
    • Сыр са слязой (пераноснае значэнне: з кроплямі вільгаці).

|| памяншальная форма: слёзка і слязінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)