дзеяслоў | незакончанае трыванне
Пазбаўляць зроку; пагаршаць зрок, псаваць вочы.
- С. вочы чытаннем.
Асляпляць вочы яркім святлом, перашкаджаць бачыць, засыпаючы ці залепліваючы, засцілаючы вочы чым-н.
- Белізна снегу слепіць вочы.
- Мокры снег сляпіў вочы.
пераноснае значэнне: Пазбаўляць разважлівасці пад уздзеяннем якіх-н. пачуццяў.
- Рэўнасць сляпіла хлопца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)