славуты прыметнік

  1. Пра якога ўсе ведаюць; агульнавядомы, праслаўлены.

    • С. раман.
    • С. опера.

  2. Які набыў славу або дастойны яе; слаўны.

    • С. год перамогі ў вайне.

  3. Пра чалавека, які стаў знакамітым, карыстаецца вялікай папулярнасцю.

    • С. вучоны.

|| назоўнік: славутасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)