слава,
-
Ганаровая вядомасць, усеагульнае прызнанне чыіх
-н. заслуг, талентуі пад. - С. папулярнага артыста.
- Паэтычная с. Ордэн Славы.
-
Чутка, размовы (
разм. ).- Добрая с. ідзе пра наш горад.
-
Агульнапрынятая думка аб кім-, чым
-н. , рэпутацыя.- Добрая с. пра магазін.
На славу (
разм. ) — вельмі добра.Толькі слава, што... (
разм. ) — толькі лічыцца, гавораць так, а на справе зусім наадварот.Не слава богу (
разм. ) — не ўсё добра.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)