прыметнік
Які набыў славу або варты яе; славуты.
- Вера Харужая — слаўная дачка беларускага народа.
Харошы, прыемны, які выклікае прыхільнасць.
- Слаўнае дзіця.
Які дае радасць; прыемны, добры (размоўнае).
- С. дзянёк.
- Слаўную пабудавалі хату.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)