Verbum

слабы, ✂.

1. Які мае малую сілу, магутнасць.

   • С. чалавек.
   • С. рухавік.

2. Нездаровы, хваравіты.

   • Слабая бабуля.
   • Слабыя нервы.

3. Які не вызначаецца моцным характарам; нястойкі.

   • Слабая натура.
   • Слабая воля.

4. Нязначны, малы.

   • Слабая падтрымка.
   • С. ўдзел.

5. Дрэнны, няўмела падрыхтаваны, выкананы і пад.

   • С. вучань.
   • С. раман.

6. Ненасычаны, нямоцны.

   • С. раствор солі.
   • Слабая гарэлка.

7. Нямоцна нацягнуты, свабодны.

   • Лейцы слаба (прысл.) нацягнуты.

8. Які дрэнна ведае ці выконвае сваю справу, недастаткова ўмелы ў чым-н.

   • Сын с. ў матэматыцы.

◊

• Слабае месца або слабы бок каго-чаго (разм.) — недахоп чый-н. або чаго-н.

|| наз. слабасць, ✂.