слабасць назоўнік | жаночы род

  1. гл. слабы.

  2. Недахоп фізічных сіл; недамаганне.

    • Ад слабасці цяжка стаяць на нагах.

  3. Недастатковая цвёрдасць і паслядоўнасць у правядзенні чаго-н.

    • Тут ён праявіў с.

  4. пераноснае значэнне: Прывычка, схільнасць, ад якой няма жадання адмовіцца (размоўнае).

    • С. да азартных гульняў.
    • Оперны тэатр — мая с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)