Verbum

скрыпець, ✂; незак.

1. Утвараць скрыпучыя гукі.

   • Завесы ў дзвярах скрыпяць.
   • Скрыпіць снег пад нагамі.

2. Гаварыць скрыпучым голасам.

   • Не гаворыць, а скрыпіць.

3. перан. Жыць абы-як, з цяжкасцю падтрымліваючы свае сілы (разм.).

   • Скрыплю яшчэ трошкі.

|| аднакр. скрыпнуць, ✂.

|| наз. скрыпенне, ✂.