скрып назоўнік | мужчынскі род
Рэзкі гук, што ўзнікае пры трэнні.
- С. дзвярэй.
- За адным скрыпам (размоўнае) — за адным заходам.
- Са скрыпам (размоўнае) — нехаця ці з цяжкасцю (рабіць што-н.).
- Са скрыпам атрымаў дазвол на паездку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)