Verbum

скоры, ✂.

1. Які адбываецца з вялікай скорасцю, у кароткі прамежак часу; які мае вялікую скорасць.

   • С. ход.
   • С. цягнік.
   • Скора (прысл.) ідзе.
   • Скоры (наз.) прыбывае да першай платформы.

2. перан. Здольны хутка працаваць, дзейнічаць; схільны спяшацца (разм.).

   • С. ў рабоце.
   • Да стала — с., а на сенажаць — хворы (прыказка).

3. Які адбываецца ў кароткі час, тэрмін.

   • С. ад’езд.

4. Які павінен адбыцца хутка.

   • Да скорага спаткання!

◊

• На скорую руку (зрабіць што-н.) (разм.) — хутка і неакуратна.