скораснік, ✂, м.

Перадавы рабочы, які працуе скараснымі метадамі, а таксама спецыяліст па руху на вялікай скорасці.

  • Токар с.
  • Лётчык-с.

|| ж. скорасніца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)