скорасць назоўнік | жаночы род

  1. Ступень хуткасці руху, якога-н. дзеяння.

    • Вялікая с. у машыны.
    • С. выканання даручэння.
    • С. бегу.

  2. Ступень хуткасці дастаўкі грузаў (спецыяльны тэрмін).

    • Пасажырская с.

  3. У механіцы: адносіны пройдзенага целам шляху да адпаведнага прамежку часу (спецыяльны тэрмін).

    • Сярэдняя с.
    • Раўнамерная с.

|| прыметнік: скорасны і скарасны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)