скіраваць, ✂; зак.

  1. Накіраваць каго-, што-н. у якім-н. напрамку.

    • С. каня ў лес.
    • С. позірк у акно.

  2. перан. Даць пэўны кірунак каму-, чаму-н., схіліць да чаго-н.

    • С. народ на рэферэндум.
    • С. думкі ў пэўным напрамку.

|| незак. скіроўваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)