скінуць, ; зак.

  1. Кінуць уніз з чаго-н.

    • С. снег са страхі.
    • С. дэсант.
    • С. путы няволі (перан.; высок.).
  2. Зняць з сябе (вопратку, абутак і пад.), рыўком адкінуць што-н. з чаго-н.

    • С. боты.
    • С. з галавы хустку.
    • С. стому (перан.).
  3. Паменшыць на якую-н. колькасць, велічыню (разм.).

    • С. сотні дзве.
    • Эх, с. бы гадоў дзесяць!
    • С. салому ў кучу.
    • С. сена ў пуньку.
  4. каго і без дапаўнення. Дачасна пазбавіцца ад цяжарнасці па якой-н. прычыне (разм.).

    • Карова скінула цялё.
  5. У гідратэхніцы: адвесці ваду з якога-н. вадаёма.

    • С. воды ў мора.
  6. Тое, што і скінуцца (у 2 знач.).

    • С. па дваццаць тысяч на пакупку.

|| незак. скідаць, і скідваць, .

|| наз. скіданне, і скідванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)