сказаць, ✂; зак.

  1. гл. гаварыць.

  2. з інф. Распарадзіцца, загадаць.

    • Мне сказалі падрыхтаваць ілюстрацыйны матэрыял да тэмы.
    • Мама сказала сыну хутчэй бегчы дадому.

  3. (звычайна з адмоўем). Зрабіць вывад, падумаць.

    • Па тваім адзенні не скажаш, што бедна жывеш.

  4. ✂, ска́жам, ужыв. як пабочн. сл. Напрыклад (разм.).

    • Скажам, заўтра я не змагу пайсці ў бібліятэку.

  5. скажы(це). Вокліч, які служыць для выражэння здзіўлення, абурэння і пад. з прычыны чаго-н.

    • Скажыце, які ты спрытны!

  6. ✂ ска́жаш, (ска́жаце), ска́жа (ска́жуць). Вокліч з асобай інтанацыяй, ужыв. для выражэння нязгоды, недавер’я.

    • Схадзі ў лес па ягады! — Скажаш жа! — Куды ёй у лес!

◊

  • Скажы(це), калі ласка — ветлівы зварот пры запытанні аб чым-н.

    • С. калі ласка, куды вядзе гэта дарога?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)