Verbum

скаваць, ✂; зак.

1. Зрабіць каваннем.

   • С. сякеру.

2. Злучыць пры дапамозе кавання.

   • С. звёны ланцуга.

3. Надзець кайданы, аковы або злучыць кайданамі з кім-н.

   • С. злачынцаў.

4. перан. Пазбавіць свабоды, лёгкасці ў рухах, дзеяннях.

   • Мароз скаваў цела.
   • Трывога скавала мае думкі.
   • С. сілы ворага.

5. перан. Зрабіць цвёрдым, нерухомым.

   • Мароз скаваў возера.
   • Зямлю скавала ранавата (безас.).

|| незак. скоўваць, ✂.

|| наз. скоўванне, ✂ і скоўка, ✂.