скаваць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Зрабіць каваннем.
- С. сякеру.
-
Злучыць пры дапамозе кавання.
- С. звёны ланцуга.
-
Надзець кайданы, аковы або злучыць кайданамі з кім-н.
- С. злачынцаў.
-
пераноснае значэнне: Пазбавіць свабоды, лёгкасці ў рухах, дзеяннях.
- Мароз скаваў цела.
- Трывога скавала мае думкі.
- С. сілы ворага.
-
пераноснае значэнне: Зрабіць цвёрдым, нерухомым.
- Мароз скаваў возера.
- Зямлю скавала ранавата (безасабовая форма).
|| незакончанае трыванне: скоўваць.
|| назоўнік: скоўванне і скоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)