скаваць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Зрабіць каваннем.

    • С. сякеру.
  2. Злучыць пры дапамозе кавання.

    • С. звёны ланцуга.
  3. Надзець кайданы, аковы або злучыць кайданамі з кім-н.

    • С. злачынцаў.
  4. пераноснае значэнне: Пазбавіць свабоды, лёгкасці ў рухах, дзеяннях.

    • Мароз скаваў цела.
    • Трывога скавала мае думкі.
    • С. сілы ворага.
  5. пераноснае значэнне: Зрабіць цвёрдым, нерухомым.

    • Мароз скаваў возера.
    • Зямлю скавала ранавата (безасабовая форма).

|| незакончанае трыванне: скоўваць.

|| назоўнік: скоўванне і скоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)