скалануць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Прымусіць здрыгануцца, страсянуцца.

    • С. грушу.
    • Вецер скалануў дзверы.
    • Машыну скаланула на калдобіне (безасабовая форма).
  2. Перамяшаць часцінкі вадкасці, страсянуўшы пасудзіну.

    • С. квас.
  3. безасабовая форма, каго-што. Перакрывіць, перасмыкнуць (пра сутаргавы рух).

    • Ад холаду яго скаланула.
  4. пераноснае значэнне: Ахапіць, авалодаць (пра пачуцці, думкі); моцна ўзрушыць, усхваляваць.

    • Жаль скалануў сэрца маці.
  5. пераноснае значэнне: Вымусіць каго-н. аддаць што-н. (размоўнае).

    • Калі скаланём, дык аддасць.

|| незакончанае трыванне: скаланаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)