скалануць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Прымусіць здрыгануцца, страсянуцца.
- С. грушу.
- Вецер скалануў дзверы.
- Машыну скаланула на калдобіне (безасабовая форма).
-
Перамяшаць часцінкі вадкасці, страсянуўшы пасудзіну.
- С. квас.
-
безасабовая форма, каго-што. Перакрывіць, перасмыкнуць (пра сутаргавы рух).
- Ад холаду яго скаланула.
-
пераноснае значэнне: Ахапіць, авалодаць (пра пачуцці, думкі); моцна ўзрушыць, усхваляваць.
- Жаль скалануў сэрца маці.
-
пераноснае значэнне: Вымусіць каго-н. аддаць што-н. (размоўнае).
- Калі скаланём, дык аддасць.
|| незакончанае трыванне: скаланаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)