сірата, ✂, м.

Дзіця або падлетак, які застаўся без аднаго або двух бацькоў.

  • Дзе ж сіраце бацьку ўзяць?
  • Круглая с. (без маці і бацькі).
  • Казанская с. (перан. пра таго, хто прыкідваецца няшчасным, каб разжаліць каго-н.).

|| памянш.-ласк. сіротка, ✂ і сірацінка, ✂. ДМ -тцы, Т -ай (-аю), ж., -так і сірацінка, -і, ДМ -у, Т -ам, м., ДМ -нцы, Т -ай (-аю), ж., -нак.

|| прым. сірочы, ✂ і сіроцкі, ✂.

  • Сірочую галоўку дожджык мые.
  • Зіма сёлета сіроцкая — без моцных маразоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)