сірата назоўнік | мужчынскі род
Дзіця або падлетак, які застаўся без аднаго або двух бацькоў.
- Дзе ж сіраце бацьку ўзяць?
- Круглая с. (без маці і бацькі).
- Казанская с. (пераноснае значэнне: пра таго, хто прыкідваецца няшчасным, каб разжаліць каго-н.).
|| памяншальна-ласкальная форма: сіротка і сірацінка. ДМ -тцы, Т -ай (-аю), ж., -так і сірацінка, -і, ДМ -у, Т -ам, м., ДМ -нцы, Т -ай (-аю), ж., -нак.
|| прыметнік: сірочы і сіроцкі.
- Сірочую галоўку дожджык мые.
- Зіма сёлета сіроцкая — без моцных маразоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)