сінтаксіс, ✂, м.

  1. Уласцівыя пэўнай мове спосабы спалучэння слоў у словазлучэнні і сказы, а таксама раздзел граматыкі, які вывучае сістэму моўных катэгорый, звязаных са спалучэннем слоў і будовай сказаў.

    • С. беларускага простага сказа.

  2. Падручнік, кніга, прысвечаныя вывучэнню такога раздзела граматыкі (разм.).

    • Купіць «Сінтаксіс беларускай мовы».

|| прым. сінтаксічны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)