сінкрэтычны назоўнік
-
гл. сінкрэтызм.
-
Злітны, нерасчлянёны ў сваім зыходным, першапачатковым стане.
- Сінкрэтычная рэлігія.
- Сінкрэтычнае цэлае.
-
Які вызначаецца эклектызмам, знешняй злучанасцю таго, што ўнутрана не злучана.
- Сінкрэтычныя тэорыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)