сініца, ​✂, ж.

Невялікая стракатая птушка атрада вераб’іных.

|| памянш. сінічка, ✂.

|| прым. сінічы, ✂ і сінічын, ✂.

  • Сінічы свіст.
  • Сінічына гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)