Verbum

сесці, ✂; зак.

1. Прыняць сядзячае становішча.

   • С. на крэсла.
   • С. пад бярозай.
   • Села і сядзіць (даўно сядзіць).

2. у што і на што. Заняць месца, размясціцца дзе-н. (для паездкі).

   • С. на электрычку.
   • С. на аўтобус.
   • Сесці ў самалёт.

3. за што, на што і з інф. Пачаць якую-н. справу, работу, прыняўшы сядзячае становішча.

   • С. за даклад.
   • С. пісаць.
   • С. на камбайн.
   • С. на тэлефон (званіць доўга і ў многія месцы; разм.).

4. Быць пазбаўленым волі, сесці ў турму па прыгавору суда.

   • С. за кражу.

5. Спыніўшы рух, палёт, апусціцца з вышыні.

   • Матылёк сеў на кветку.
   • Сонца села за лес.
   • Самалёт сеў на аэрадром.

6. Асесці, паглыбіцца ў зямлю.

   • Сцяна села.

7. Абмежаваць сябе ў чым-н., падпарадкаваць сябе якому-н. рэжыму.

   • С. на дыету.
   • С. на адну зарплату.
   • С. на квас і ваду.

8. Выскачыць, з’явіцца (пра фурункул і пад.; разм.).

   • На руку села балячка.

9. Страціць сілу, напружанне, стаць слабейшым (пра пару, электрычны ток і пад.).

   • У машыне сеў акумулятар.
   • Голас сеў (стаў хрыплым).

|| незак. садзіцца, ✂.