сепаратар, ✂, м.

Апарат для вылучэння аднаго якога-н. рэчыва з саставу другога (напр. смятанкі з малака).

|| прым. сепаратарны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)