сектант, ✂, м.

  1. Паслядоўнік секты (у 1 знач.).

  2. перан. Чалавек, які схільны да сектанцтва (у 2 знач.).

|| ж. сектантка, ✂.

|| прым. сектанцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)