сібарыт, ✂, м. (кніжн.).

Распешчаны, раздураны раскошаю чалавек.

|| ж. сібарытка, ✂.

|| прым. сібарыцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)