Verbum

сядзець, ✂; незак.

1. Займаць такое становішча, пры якім тулава апіраецца на што-н. сваёй ніжняй часткай.

   • С. на лаўцы.
   • С. вярхом (на кані).

2. Пра птушак, насякомых: знаходзіцца на якім-н. месцы, не рухаючыся.

   • Ластаўкі сядзяць на правадах.

3. Знаходзіцца, быць дзе-н., у якім-н., месцы (пра людзей і прадметы).

   • С. цэлы дзень дома.
   • Куры сядзяць запёртыя ў хляве.
   • Хлеб сядзіць у печы.

4. Знаходзіцца ў якім-н. стане або займацца чым-н.

   • С. без работы.
   • С. без хлеба (галадаць).
   • С. з хворым дзіцем месяц.
   • С. за вязаннем.
   • С. за чарцяжамі.

5. Быць у зняволенні; быць пазбаўленым свабоды.

   • С. у турме.
   • С. на гаўптвахце.

6. Знаходзіцца, размяшчацца дзе-н.

   • Шыбы ў вокнах сядзяць няшчыльна.
   • Пад сасной сядзіць баравік.

7. Глыбока ўпіўшыся куды-н., аставацца там.

   • Стрэмка сядзіць у пальцы.
   • Куля сядзела вельмі глыбока ў назе.

8. Пра адзенне: добра аблягаць фігуру.

   • Сукенка сядзіць прыгожа.

◊

• Вось дзе сядзіць хто-што ў каго (разм., неадабр.) — пра каго-, што-н., што прычыняе вялікія клопаты, непрыемнасці.

• Сядзець у дзеўках (разм.) — доўга не выходзіць замуж.

|| наз. сядзенне, ✂.