сядзіба назоўнік | жаночы род

  1. Жылыя і гаспадарчыя пабудовы разам з садам і агародам, што складаюць адну гаспадарку.

    • Сялянскія сядзібы.
  2. Зямельны ўчастак, заняты будынкамі ў адрозненне ад зямлі пад палямі, лугамі, лесам.

|| прыметнік: сядзібны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)