сячы,
-
Удараючы з размаху чым
-н. вострым, раздзяляць на часткі, здрабняць.- С. дровы.
- С. мяса.
- С. лёд.
-
Падсякаючы, валіць на зямлю, аддзяляць ад асновы; ссякаць.
- С. лес.
- С. капусту.
-
Абчэсваць (камень;
спец. ).- С. камень.
-
Біць, караць розгамі, рэменем
і пад. - Яго секлі розгамі.
-
Ліць моцна, струменямі; з сілай біць, хвастаць (пра дождж, град
і пад. ).- Цэлы дзень сячэ дождж.
- Град сячэ збажыну.
-
Пра насякомых: кусаць (
разм. ).- Авадні і сляпні сякуць кароў.
-
перан. Выказвацца пра каго-, што-н. рэзка, рашуча.- С. праўду ў вочы.
-
Грызці, прагрызаць дзіркі (пра мышэй;
разм. ).- Мышы сякуць салому.
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)