шыпець, ✂; незак.

  1. Утвараць глухія гукі, якія нагадваюць доўгі гук «ш».

    • Гадзюка шыпіць.
    • Шыпеў газавы струмень.

  2. перан. Гаварыць здушаным ад злосці голасам (разм.).

  3. перан. Вымаўляць доўгі гук «ш», патрабуючы цішыні.

|| наз. шыпенне, ✂ і шып, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)