шык, ✂, м.

  1. Паказная раскоша, форс, элегантнасць.

    • Апранацца з шыкам.
    • Прайсці з шыкам (з жаданнем зрабіць уражанне на людзей).

  2. вык. Задавальняе у вышэйшай ступені, з’яўляецца найлепшым (разм.).

    • Уборы — ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)